Janowiec barwierski
PrzestrzeĹ Krakowa
Janowiec barwierski (Genista tinctoria) rodziny bobowatych (Fabaceae) to krzew, który dorasta do 30-60 cm wysokości. Pędy ma wzniesione, sztywne, okryte podługowatymi bądź równowąskolancetowatymi, zaostrzonymi na końcach liśćmi. Kwiaty zebrane na szczytach pędów - takie same jak u wszystkich motylkowych - mają barwę żółtą. Po przekwitnięciu wiążą się w owoce typu strąka, z drobnymi kulistymi nasionami w środku.
Występowanie
znaczna część Europy i Azji.
Surowiec
ziele.
Zawartość
m.in. alkaloidy - cytyzyna, metylocytyzyna, anagiryna, flawonoidy - luteolina, genistyna, olejek eteryczny i garbniki.
Działanie i zastosowanie
Odwar z ziela (1 łyżkę stołową suszu zalać 1 szklanką wrzątku, gotować pod przykryciem 5-7 minut, przecedzić i w razie potrzeby pić 2-3 razy dziennie po 1 łyżce stołowej) zalecany jest w leczeniu zaburzeń ciśnienia tętniczego, jako środek moczopędny i lekko przeczyszczający, nasercowy, poprawiający przemianę materii.
Odwar stosuje się w schorzeniach nerek, kamicy moczowej i stanach zapalnych nerek. Można go także stosować jako środek napotny, jak również do leczenia podagry, reumatyzmu i puchliny wodnej.
Źródło: "http://pl.wikipedia.org/wiki/Janowiec_barwierski"
Tak wiec mamy potwierdzenie istniejacych własciwosci jesli chodzi o schorzenia nerek.
Dodano po 1 minutach:
Janowiec barwierski (Genista tinctoria), krzew z rodziny motylkowatych występujący w Europie i Azji Mniejszej. W Polsce rośnie na suchych, nasłonecznionych stanowiskach obszarów leśnych, wrzosowiskach i łąkach.
Janowiec barwierski ma łodygi wzniesione do wysokości około jednego metra, z gałązkami pokrytymi liśćmi o kształcie lancetowatym. Kwiaty żółte, zebrane w grona na szczytach gałązek i pędów, motylkowe długości do 15 milimetrów o dwuwargowym kielichu. Liście pod spodem i brzegi kielichów kwiatowych, lekko omszone. Owocem są strąki zawierające po kilka brunatnych nasion. Surowcem zielarskim są górne, zielone części pędów zbierane podczas zakwitania kwiatów. Ziele zawiera alkaloidy, flawonoidy, garbniki, sole mineralne i niewielkie ilości olejku eterycznego.
Zawarte w zielu janowca barwierskiego związki czynne wykazują silne działanie i w zbyt dużych dawkach powodują nudności, wymioty i inne negatywne skutki uboczne. Dlatego stosowanie preparatów lub odwarów z ziela powinno odbywać się pod kontrolą i z polecenia lekarza. Zawarte w zielu janowca alkaloidy pobudzają układ nerwowy, powodując przyspieszenie akcji serca, wzrost ciśnienia krwi, zwiększają aktywność układu oddechowego i trawiennego. Zwiększone dawki mogą powodować reakcje przeciwne przez blokowanie przenoszenia bodźców nerwowych. Jednocześnie flawonoidy i alkoloidy działają moczopędnie przyspieszając wydalanie metabolitów. Dlatego preparaty z ziela janowca barwierskiego stosuje się w chorobach niedoczynności przemiany materii, jako lek moczopędny, przy gośćcu, skazie moczanowej i innych chorobach, w celu oczyszczenia organizmu ze szkodliwych substancji. Janowiec może być stosowany dla podwyższenia ciśnienia krwi i w kuracjach odwykowych palaczy tytoniu.
Ziele janowca było dawniej stosowane do barwienia tkanin na kolor żółty lub pomarańczowy.